11 mei I Live performance door Stefan Peters

In het oeuvre van Stefan Peters verglijden droomwereld en realiteit over in elkaar. Met schilderijen, animaties en installaties creëert de kunstenaar niet alleen beelden, maar gaat hij ook op zoek naar het ontstaansproces ervan: de beeldvorming. Hij exploreert de nabootsende kwaliteiten van de schilderkunst, maar weet dat de werkelijkheid eveneens opgeroepen kan worden met vervreemdingseffecten, beeldfragmenten of zelfs via de nietigheid van een borstelspoor.
Zoals de stilte het fijnste geluid hoorbaar maakt, schept Peters een windstilte in zijn schilderkunst waardoor de minste rimpeling visueel zichtbaar wordt en betekenis krijgt. De kunstenaar plooit terug op de gedachte van filosoof Walter Benjamin dat het ontstaan van een beeld steeds een slingerbeweging is tussen het geheugen of het verleden enerzijds en anderzijds naar een verlangen verwijst in de toekomst. Doordrongen van het besef dat in elke visualisatie een tijdsdimensie vervat zit, worden sporen uit vroegere schilderijen van de kunstenaar de wieg voor nieuwe artistieke realisaties. Op die manier ontstaan een soort van panorama’s waarin beeld en herinnering zich zowel verstoppen als dat ze aan de oppervlakte komen.

Tekst van Stef Van Bellingen

De schoonheid van het tekort en de illusoire aard van de werkelijkheid werd door auteur Eduardo Galeano treffend uitgedrukt: de gebeurtenissen zijn eens gebeurd, of bijna gebeurd, of zijn nooit gebeurd, maar het mooie ervan is dat zij elke keer weer gebeuren wanneer zij worden verteld. Voor Stefan Peters omhelst creatie dus niet alleen het zoeken naar iets nieuws, met de schilderkunst als beginsel betreft het voor hem telkens een herontdekking waarbij datgene wat al bestaat poëtisch onthuld wordt.

Tekst Stef Van Bellingen.